ve yollar tükendi
yahut yürüyecek güç kalmadı bizde
ışık yenildi
karanlık ışığa evrildi
gün doğmadı geçmiş de kalmadı dünde
bilen bilir ne olduğunu
fakat ya gören gözler körse
ve gerçek sandıklarımız hayalse
kim söyler o zaman doğruyu
istese ne fark eder
istemese ne
biri göstersin bana yolumu
ölmeyeyim diye hiçbir yöne yürümedim
fakat ecel bulmuş çoktan yolunu
melek görmedim örtülere bürünmedim
bürüneni de görmedim
mazeretim bu
affedici olan, affeder mi acaba kulunu?
コメント